Klejenie ramek modelu okna wiktoriańskiego w skali 1:12

We wpisie z dnia 24 kwietnia rozpocząłem omawianie procesu wykonania modelu okna wiktoriańskiego w skali 1:12. Przedstawiłem wówczas koncepcję przyrządu do ciecia poprzecznego i nacinania wzdłużnego przy pomocy piłki „japońskiej”. Tak więc skłoniłem się w kierunku ręcznego przygotowania elementów. Przyjdzie czas na omówienie innego sposobu, ale tym czasem trzymajmy się przyjętego toku rozumowania. Przyrząd, o którym mówiłem przedstawiam na rysunku nr 1.

Rysunek nr 1 Przyrząd do przecinania i nacinania listewek

Oczywiście nie narzucam nikomu szczegółów w postaci wymiarów, zastosowanych materiałów, szczegółów rozwiązania, ale podkreślam raz jeszcze, wszystkie rysunki udostępniam bezpłatnie.

Teraz czas na wyjaśnienie przyczyny, dla której tyle czasu poświęcam problemowi BARDZO DOKŁADNEGO przycięcia listew. Rozpatrzmy to na przykładzie. Na rysunku 2 pokazuje listewkę 5×5 mm, którą celowo narysowałem z pochyleniem płaszczyzny cięcia o 3°. Jestem głęboko przekonany, że przy tzw. „cięciu na oko” jest to minimum błędu.

Rysunek 2 Listwa przycięta pod złym kątem

Podczas montażu, bazujemy zazwyczaj na dopasowywaniu płaszczyzn ciecia i dlatego na rysunku 3 pokazuję efekt takiego łączenia. Proszę przyjrzeć się dokładnie, jak krzywa jest ta ramka.

 

Szczypta przyjemności w impasie, czyli zaczynamy prace przy oknie wiktoriańskim w skali 1:12

Zbyt wiele spraw wali się na głowę. Czasami nie wiadomo w co ręce włożyć, a tu jeszcze internet się wysypał i sygnał mam tak zwany „adekwatny”. Nie wierzcie w oferty!!!! No cóż, kupiłem Syrenkę z lat 80-tych, teraz wymienię silnik, jutro karoserię, po jutrze koła i może jakoś pojadę.

W ostatnim wpisie, zająłem się pilarką  o zmiennym kącie ustawienia tarczy. Cały szczęśliwy wysłałem zapytania ofertowe do potencjalnych wykonawców i okazało się, że to co im wysłałem – nie jest technologiczne. Nie mam zamiaru ukrywać, że trafił mnie przysłowiowy. Postanowiłem to wszystko przeanalizować raz jeszcze i stwierdzam jednoznacznie, że kozie bliżej do bydlęcia nim wam (przez małe „w”) panowie (przez małe „p”) wykonawcy do kiepskiego fachowca!!!! Tak czy siak, straciłem dwa tygodnie, aby dojść do punku wyjścia. Impas, zwyczajny IMPAS!!!

Dzięki Bogu, Panowie z IGUS-a, utwierdzili mnie w przekonaniu, że jednak moja koncepcja jest słuszna. Co prawda zasugerowali mi łożyskowanie przegubowe, ale w moim przypadku, takie rozwiązanie nie wchodzi w rachubę.

Drogi Oglądaczu, dziś dla odmiany, zajmiemy się wykonaniem oprzyrządowania, które ułatwi Ci (nam), wykonanie okna wiktoriańskiego.

Zapyta ktoś, a gdzie przyjemność?

A, przyjemność, będzie realizowana w dwójnasób. Po pierwsze, przedstawię różne warianty, a po drugie, pokażę, na czym polegają możliwości oprogramowania Alibre wspomaganego przez specjalistyczne dodatki, a w tym konkretnym przypadku KeyShot3.

Tak więc zaczynamy od pojedynczego okna w stylu wiktoriańskim w skali 1:12, które pokazuje rysunek 1

Rysunek 1. Okno wiktoriańskie

Czas na przyjemność, czyli ten sam rysunek po renderingu. Wybrałem kolor zielony, ale równie dobrze, może być biały albo niebieski, albo jaki się chce – rysunek 2.

Rysunek 2 Okno wiktoriańskie w kolorze zielonym

Nas akurat dzisiaj, interesować będzie jedynie część ruchoma, czyli ta, którą pokazuję na rysunku 3.

 

Kręte schody wiktoriańskie

Tak jak obiecałem, dziś o schodach wiktoriańskich.

Powiem szczerze, że nie dotykałbym tego tematu, gdyby nie analiza haseł, dzięki którym, niektórzy z Was, zaglądali na mój blog. Rozwiązania, które zastosowałem, realizowane były na potrzebę projektu, który już prezentowałem w jednym z poprzednich wpisów, zatytułowanym „Wiktoria Alibre”, a który dla porządku pokazuję raz jeszcze na rysunku 1. Tu co prawda, nie umieściłem masztu i flagi Alibre, co niech mi będzie wybaczone, ale w istocie rzeczy, projekt ten nadal jest rozwijany. A co do masztu i flagi, idzie o to , że Alibre jako program, może służyć, co chyba dowiodłem, do realizacji nawet takich projektów. Ten jest trochę wyjątkowy, bo jakby policzyć ilość elementów to sięgniemy blisko 1000. Dlatego uznałem, że ta VICTORIA, należy się Alibre.

No, ale do rzeczy. Mamy pałacyk wiktoriański i rysunek 1.

Rysunek 1 Pałacyk wiktoriański

Przy projektowaniu domków dla lalek, zawsze pojawia się problem dostępu do tego co jest w środku. Tym razem wybrałem, w mojej ocenie, wariant najmniej korzystny, bowiem pałacyk został pozbawiony tylnej ściany i tego, co oprócz elementów widocznych z przodu, mogło się jeszcze pojawić. Tu niestety trzeba iść na kompromis.

Następną kwestią jest „komunikacja” pomiędzy pietrami.  Można wmontować jakieś schody w środku przestrzeni, ale niepotrzebnie zabiorą miejsce. Z tej przyczyny uznałem, że ich miejsce jest w wieży, i że ona będzie pełnić rolę łącznika pomiędzy kondygnacjami.

Poz tym, nie ukrywam, schody wiktoriańskie, wykonane w skali 1:12, pomimo tego, że wykonane są z metalu, są delikatne, a już w szczególności połączenie słupków z poręczą. To już lepiej niech będą gdzieś z boku i niech dostęp do nich będzie „średni”. Lepiej na nie patrzeć niż niepotrzebnie dotykać. To co prezentuję na rysunku 2, zostało „wypreparowane” na potrzeby niniejszego wpisu, z tej całości, którą pokażę niżej.

Rysunek 2 Kręte schody wiktoriańskie

 

Bez okna jakoś dziwnie podglądać świat

Obiecałem opisać projektowanie zminiaturyzowanych elementów domków dla lalek. Nie każdego to interesuje, ale słowo się rzekło. Zresztą temat szeroki jak rzeka, bo każdy ma swoje sposoby i poglądy.

Na samym początku stwierdzić muszę, że nie lubię atrap i oczekuję od projektu, że spełniać będzie kilka podstawowych funkcji, tzn., jeśli jest to coś co ma udawać świat dorosły, ot weźmy domki dla lalek, to wszystko co jest możliwe, powinno zachować niezbędne funkcje elementów realnych. Czyli jeśli jest to okno, to powinno się otwierać, a jeśli jest to mini tokarka, to ma toczyć i posiadać te elementy, które są niezbędne dla prawidłowego przebiegu procesu technologicznego. Może to truizm, ale jak sami zobaczycie, ma on swoje uzasadnienie.

Uważam również, że należy stosować rozwiązania, przepraszam za swobodę języka, rozwiązania „idioto odporne”. Mam na myśli take proste rozwiązania bay nie można przez nieuwagę połączyć czegoś co ma być po lewej stronie, z elementem ze strony przeciwnej. Są na to proste sposoby i tych się trzymam.

Przejdźmy jednak do konkretów. Na rysunku nr 1 przedstawiam okno pokazanego wcześniej, a ogólnie dostępnego domku dla lalek.

Rysunek nr 1 Okno zaproponowane jako wiktoriańskie, z dwiema zewnętrznymi okiennicami

 

Victoria Alibre

Tytuł tego wpisu jest celowo przewrotny. Z jednej strony mamy Viktorię, albo Victorię, chyba, że ktoś woli Wiktorię, czyli naszą krajową Wiktę. Z drugiej zaś Alibre, czyli program komputerowy. Zderzenie karkołomne, ale jak się za chwile okaże chyba trafne.

A Królowa Wiktoria ( http://myenglish-hpu.blog.onet.pl/2011/05/22/wiktoria-hanowerska ), królowa, która poznajemy dopiero po latach, odegrała istotna rolę nie tylko jako osoba rządząca największym imperium świata, ale również jako prekursorka nowego stylu architektonicznego. Była też kobietą więc i Ona miała swoje tajemnice (http://alehistoria.blox.pl/2012/03/ROMANSE-KROLOWEJ-WIKTORII.html). Co zaś się tyczy stylu architektonicznego, jak to zwykle bywa ktoś coś wymyślił, a podpisał się ktoś inny. A niech tam, chwała Jej za to, bo styl wyjątkowo ładny.

Przykładów pięknych budynków jest wiele, ale przecież nie o tym rzecz, ale o konkretnym projekcie, którego widok ogólny przedstawiam na rysunku 1

Rysunek 1 Widok ogólny pałacyku wiktoriańskiego

Oczywiście są różne wzorce, ten zaś gdzieś podpatrzyłem w internecie i przerobiłem go po swojemu.

A przerobiłem go gruntownie, bo uznałem, że wszystkie elementy muszą być z drewna, drzwi i okna musza się otwierać, schody muszą być z epoki a wieża, ma być klatką schodową. Trochę to skomplikowało proces projektowy, ale z dnia na dzień koniec dzieła był bliższy. No i wyszło tak:

Rysunek 2 Widok od strony frontowej

Pozostałe zaś rysunki pokazuje w kolejności przypadkowej, bo sam nie wiem co powinno być wcześniej a co później.

Rysunek 3 Widok tarasu

Rysunek 3 A tu wejście na taras

Rysunek 4 Zaczynamy „montaż”, czyli parter

Rysunek 5 Dokładamy pierwsze piętro

Rysunek 6 A tu poddasze

Rysunek 7 Dokładamy końcówkę wieży

Rysunek 8 I wieńczymy ją dachem

Rysunek 9 Taras i balkony, gdyby komuś było mało powietrza

Rysunek 10 No i wejście dla miłych gości i wyjście dla niechcianych

Rysunek 11 Widok od tyłu z fragmentem schodów krętych, o których w następnej odsłonie.

A gdzie Vikroria Alibre, ktoś zapyta? Przecież ten program w istocie nie jest programem dla architektów. Jednak można!!! Nie ukrywam, że była to wspaniała zabawa, której cierpliwie sekundowała moja wnuczka, bo to dla niej ten pałacyk  Nie wprowadziłem żadnych podziałów na pokoje, one wyjdą w trakcie pracy, gdy zacznę przycinać elementy.

Nie mniej Alibre pokonało tak trudny temat jak skomplikowana architektura wiktoriańska. Brakuje tylko jednego.

Rysunek 12 Brakuje czegoś takiego

Rysunek 13 Bliżej lepiej widać

Rysunek 14 No chyba, że trzeba bliżej i jaśniej jak wygląda VICTORIA ALIBRE

Na dziś starczy. W następnych odsłonach przejdę do szczegółów projektowania typowych elementów , odsłonię również dalsze wersje pilarek dla modelarzy i kto wie może zaczniemy mini tokarki.

Pliki źródłowe jak zwykle dostępne.

Pozdrawiam serdecznie

Janusz